Sonja Zimmermann keek naar de rechtstreekse internet-uitzending van het Midden-Oosten debat van de commissie BUZA op 12 november. Zij noteerde deze impressie en merkte een kleine verandering in de anders zo van moraal verstoken en blinde steun van Verhagen aan Israël.
Midden-Oosten debat Tweede Kamer 12 november 2009, een impressie
Sonja Zimmermann
Ik keek gisteren naar het Midden Oosten debat, miste de eerste dertig minuten, en hoorde, naast een paar zeer onthutsende dingen, ook een paar nieuwe elementen.
De christelijke partijen (Van der Staay, Voordewind) lieten zich van een zeer zionistische kant zien: het Goldstone rapport was een steun in de rug van Hamas en verzwakte de instrumenten van het internationaal recht. Stoppen met de bouw van nederzettingen moest aan Israël niet als voorwaarde vooraf worden gesteld. De humanitaire situatie in Gaza was erg, maar hoe wordt wapensmokkel tegengehouden?
De PVV (Van Roon) maakte het wel heel bont: hij definieerde het conflict als een ideologisch conflict tussen de Islam en de rest van de wereld. Er was sprake van een Uebermensch ideologie, antisemitisme, onderdrukking van vrouwen en homo's. De Islam zou geen autonome joodse staat kunnen tolereren. Het Goldstone rapport moest in de prullenmand gemieterd worden, het was geinitieerd door het OIC, die fascistische organisatie. Het streven naar vrede is zinloos, Israël is de voorhoede van de strijd tegen de Jihad. De Koran zou moeten worden aangepast om tot vrede te komen en dat zal nooit gebeuren. De enige oplossing is zich ontdoen van de Islam, en niet meegaan in het getwist over nederzettingen. De Palestijnen moeten maar, zolang ze zich laten leiden door Hamas of Fatah, verhuizen naar het Oosten van de Jordaan, de Palestijnse staat die er al ìs.
Mariko Peters probeerde zijn opmerkingen over de Islam te pareren, maar ze kwam niet verder dan het maken van onderscheid tussen de Islam en zijn aanhangers.
De VVD (Nicolai) liet een ander gezicht zien dan zijn voorganger Van Baalen. Hij was pessimistisch na de mislukte rol van de VS en had het gevoel dat de zaak nu echt was vastgelopen. Hij ziet zich als vriend van Israël, maar Israëls nederzettingenpolitiek past daar niet bij. Lieberman wil er niet mee stoppen, en wat betekent dit voor de opstelling van Nederland? Israël moet meer dan een paar individuele strafzaken doorlichten. Lieberman lapt ook dat onderzoek aan zijn laars, zei hij. En wat zegt de minister daarop?
GL (Mariko) pleitte voor "out of the box denken", en Nederland moet maar eens met Hamas gaan praten. Ook moet Nederland kijken naar de labelling van nederzettingenproducten.
SP (H.van Bommel) noemde de agenda van Lieberman en die van de PVV "één op één hetzelfde". De opvattingen van Lieberman zijn een grote hindernis, er moet ook met Hamas gepraat geworden. Een Palestijnse regering van nationale eenheid moest niet als voorwaarde aan de Palestijnen worden gesteld. Hij noemde het Amnesty-rapport over water een indrukwekkend rapport. En hij vroeg naar onderzoek naar Ahava-producten in de Kringapotheken. Er zou een lijst zijn (met postcodes?) die toegepast moet worden.
Verhagen had wat mij betreft een verrassing in petto: Na zijn gebruikelijke statements dat Hamas geweld moest afzweren, en dat hij niet van plan was met Hamas te gaan praten, (Harry: heeft Israël dan geweld afgezworen???) liet Verhagen doorschemeren dat zijn gesprek met Lieberman niet makkelijk was geweest. Abbas moest versterkt worden. Er moest een moratorium komen op de bouw van nederzettingen. het oude idee dat bezetting van de West Bank en het hebben van nederzettingen Israëls veiligheid diende, was achterhaald. Israël móet de grenzen met Gaza openen. Lieberman zei dat er genoeg voedsel naar binnen ging,maar volgens Verhagen mocht de bevolking van Gaza niet dubbel lijden: onder de terreur van Hamas en onder de Israëlische afsluiting. Lieberman was echter niet tegemoetkomend geweest, zei hij. Nicolai: en wat heeft onze minister daarop gezegd? Waren er consequenties???
Verhagen wil blijven aandringen op een moratorium. De Palestijnen willen pas praten na een moratorium. Verhagen: het ontbreken van een moratorium is een grote barrière voor het vredesproces, het pakt buitengewoon negatief uit. We moeten tegen Israël blijven zeggen: hou òp met die huisuitzettingen! Hou òp met de afsluiting van Gaza! En na een vraag van Voordewind of Verhagen een moratorium als voorwaarde wil stellen voor verdere gesprekken, zei Verhagen: "U pleit toch niet voor het uitbreiden van nederzettingen, neem ik aan????" En hij zei opnieuw: Israel moet òphouden met de bouw van nederzettingen. Voordewind: maar de mensen zijn toch niet voor niets gekomen in 1967, en ze mogen hun schuurtjes toch wel uitbreiden??? Ook Israël moest offensief gedrag afzweren, zei Verhagen, maar had wel recht op zelfverdediging.
Het Goldstone-rapport frustreerde volgens Verhagen de waarheidsvinding, Lieberman wijst niet nader onderzoek af, van 128 cases zijn er 30 in onderzoek. Van Hamas had Verhagen nog niks gezien. In de EU was geen eenduidig standpunt ingenomen over het rapport. Verhagen was bereid geweest zich van stemming te onthouden als de hele EU dit had willen doen, "maar sommige landen wilden persé vóór stemmen. Nou dan kom ik ook op voor mijn eigen standpunt".
Van Dam: U wilde de eerste zin van de resolutie veranderen in "neemt kennis van" in plaats van "endorse". Het was beter geweest als Nederland zich had onthouden van stemming. Nu bevindt Nederland zich in het verkeerde kamp. Verhagen vond dat je niet in het verkeerde kamp kon zitten met landen als Duitsland en de VS. Nederlands stemverklaring was belangrijker dan "wegvluchten" in niet stemmen.
Naar aanleiding van de student uit Gaza die in Betlehem wilde studeren: Verhagen zou het onderwerp van Israëls weigering adreswijzigingen van Palestijnen te accepteren, bespreken in RAZEB. Hij noemde dat fout beleid, een Palestijn moet weg kunnen komen van Hamas. Het was ook fout omdat Oslo uitgaat van de eenheid van de Palestijnse gebieden.
Sarcastisch tegen Van Bommel: de waterproblematiek was een goed onderwerp voor de commissie-Mensenrechten die zou worden ingesteld zodra er groen licht kwam voor de upgrade van het Associatieverdrag.
Van Bommel vroeg hoe Nederlands kritiek zich verhoudt tot de Nederlandse wens tot upgrade? Verhagen zag niet de toegevoegde waarde van sancties. Wat betreft de nederzettingenproducten, de controle op oorsprong was van groot belang, er zou schriftelijke informatie worden ingewonnen bij Financiën en EZ.
Tot zover. Mij vielen de volgende dingen op:
- de grote irritatie bij Verhagen dat Israël de nederzettingen blijft uitbreiden. Hij voelt zich duidelijk bij de neus genomen en weet niet hoe het verder moet
- de bezorgdheid bij de VVD, die dit ook niet meer voor zijn rekening wil nemen
- het aanhangig maken van de kwestie nederzettingenproducten door GL en SP
- het zwaar zionistische gehalte van PVV en de christelijke partijen. Dit moet ontmaskerd worden!
Er waait een andere wind. Hoe kunnen we Verhagen's kruistocht tegen de nederzettingen het beste steunen?